Coromandel
Door: Webmaster
28 Januari 2008 | Nieuw Zeeland, Tauranga
Zondag 27 januari
De Pickled parrot heeft nu ook een echte Parrot, eigenaresse rose heeft er net 1 gekocht en laat me hem vol trots zien. Een hostel geboekt voor de komende nacht, een Israelische jongen op de bus gezet en via de West coast richting Auckland gereden. Uiteraard weer mooie baaien (Hokianga Harbour) gezien en het is weer een stralende dag. Drukte rond Auckland, getankt en de pompbediende begint meteen over Europa, hij is pas in oa Brussel en Brugge geweest. De laatste 50 km naar Coromandel Town, ligt op het schiereiland Coromandel Peninsula, gaat via een bochtige kustweg. Maar ja, wederom mooie uitzichten, het blijft eentonig. Vlak voor Coromandel is er een wegopstopping (denk ik) maar het is een alcoholcontrole. ik moet mijn naam en adres zeggen (zeg nog net iets meer in het Nederlands) en de agent houdt een apparaatje voor mijn mond. Ok, drive through. Aangekomen bij mijn hostel, de Lions Den, krijg ik de Elephant Room (I feel sorry for the Elephant) die ook nog eens in blauw is ingericht. Aardige eigenaresse, beetje alternatief en het lijkt ook hippy-achtig. Hoor weer Duitsers, die blijf ik ook overal tegenkomen, lijkt wel een 2e Heimat hier.
Wat gaan eten in het dorp, take away duurt lang, dus effe een paar pints in de pub ernasst gedronken. Van de eigenaar mag ik het eten meenemen en blijf er hangen. Op de terugweg nog een pint in een andere pub gepakt en gaan slapen.
De Pickled parrot heeft nu ook een echte Parrot, eigenaresse rose heeft er net 1 gekocht en laat me hem vol trots zien. Een hostel geboekt voor de komende nacht, een Israelische jongen op de bus gezet en via de West coast richting Auckland gereden. Uiteraard weer mooie baaien (Hokianga Harbour) gezien en het is weer een stralende dag. Drukte rond Auckland, getankt en de pompbediende begint meteen over Europa, hij is pas in oa Brussel en Brugge geweest. De laatste 50 km naar Coromandel Town, ligt op het schiereiland Coromandel Peninsula, gaat via een bochtige kustweg. Maar ja, wederom mooie uitzichten, het blijft eentonig. Vlak voor Coromandel is er een wegopstopping (denk ik) maar het is een alcoholcontrole. ik moet mijn naam en adres zeggen (zeg nog net iets meer in het Nederlands) en de agent houdt een apparaatje voor mijn mond. Ok, drive through. Aangekomen bij mijn hostel, de Lions Den, krijg ik de Elephant Room (I feel sorry for the Elephant) die ook nog eens in blauw is ingericht. Aardige eigenaresse, beetje alternatief en het lijkt ook hippy-achtig. Hoor weer Duitsers, die blijf ik ook overal tegenkomen, lijkt wel een 2e Heimat hier.
Wat gaan eten in het dorp, take away duurt lang, dus effe een paar pints in de pub ernasst gedronken. Van de eigenaar mag ik het eten meenemen en blijf er hangen. Op de terugweg nog een pint in een andere pub gepakt en gaan slapen.
-
30 Januari 2008 - 16:34
Yvonne:
Hahahahaha, dus daar denken ze ook dat je dronken bent.....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley