Monkey Mia tour

Maandag 2 maart
Vertrokken voor een 4-daagse tour naar Monkey Mia, ongeveer 1000 km ten noorden van Perth. Het reisgezelschap bestaat uit 18 personen, 9 Japanners en -sters, 3 Engelsen, 2 Maleisiers, 1 Fransman, 1 Amerikaan, ikzelf en natuurlijk de Aussie tour guide. De laatste is superrelaxed, praat ook zo, maar het is zijn laatste tour voordat hij 2 maanden naar Indonesie gaat. Eerste bestemming is de Pinnacles Desert, hier staan heel veel stenen/rotsblokken in een zand/woestijngebied. We hebben lunch in Leeman, vlak aan zee. Bij deze backpacker tour maken we alles zelf klaar, lunch, avondeten. Boodschappen doet de tourguide op de dag zelf, zodat alles vers is. Ontbijt is meestal brood en cornflakes. We rijden door naar een bottleshop om drank in te slaan voor bij het avondeten en dan naar onze overnachtingslocatie in Kalbarri. Avondeten gemaakt, buiten, want het is warm, gaat richting subtropisch hoe verder je naar het noorden gaat. Na het eten nog wat gepilst met de Japanse dames en gekletst met de Belgische tourguide van een andere groep.

Dinsdag 3 maart
We gaan naar Kalbarri National Park om de Murchison Gorge te bezoeken, een rivier tussen rode rotspartijen, heel mooi! We rijden via rode 'dirtroads', krijg je meteen de indruk dat je in de Outback zit. Dan naar Natures Window, een soort rotsstenen in de formatie van een raam waardoor je de omgeving ziet. Er zijn alleen heel veel vliegen, maar ik heb gelukkig een flynet voor over mijn hoofd gekocht. Irritant blijft het wel. Anderen had geen net en die vluchten naar de bus. Doorgereden naar Monkey Mia, waar we in het resort aan de oceaan verblijven. Natuurlijk een duik in de oceaan gemaakt, het blijft namelijk lang warm. Klets in het water wat met de Amerikaan als we geplons horen en een vin voorbij zien komen: een dolfijn komt even polshoogte nemen, echt supergaaf!! Iedereen op het strand rent mee om foto's te maken. Daarna een gezamenlijke, gezellige bbq en wederom nagepilst (ja, ze hebben Heinekes) met de Japanse dames, de Engelsen en Amerikaan.

Woensdag 4 maart
Vroeg uit de veren om de dolfijnen van Monkey Mia te zien, ze komen tot vlakbij het strand om vis te vinden en gevoerd te worden. Er zwemmen 15 tot 20 dolfijnen rond, echt top! Maar er zijn ook veel mensen op de been om dit te zien, is dan weer minder. Nog een catamaran cruise gemaakt, maar we spotten helaas geen dugeons (soort zeeleeuwen), alleen 2 dolfijnen. De stuurman is een aardige vent (heeft een Duitse vrouw, uit Keulen, haha) en ik mag het roer even bedienen als hij de zeilen gaat omgooien. Na de cruise rijden we door naar Denham waar we aan de kust een bbq lunch hebben met verse burgers, worsten en salades. Een paar emu's, die gewoon over straat en door het dorp lopen, komen even kijken, maar schrikken toch van zoveel mensen als we ze willen voeren. We bezoeken Eagle Bluff en Shell Beach, maar er zijn zo verschrikkelijk veel vliegen dat we weer snel naar de bus vluchten. Leuk zo'n flynet, maar als er een zwerm rond je blijft zweven (en rond iedereen) wordt je er niet vrolijk van. Hoor dat ze pas sinds 2 dagen zo massaal aanwezig zijn, waarschijnlijk via een sterke wind vanuit de woestijn gekomen. We rijden door naar onze farmstay, mogen de kangaroos en emu's voeren. Ben je van de vliegen af..., beginnen nu de mosquito's lastig te worden, haha.

Donderdag 5 maart
Hutt River Provence is de eerste bestemming van de dag. Hier zetelen Prince Leonard en Princess Shirley. Voormalig graanboer Leonard kreeg in 1970 een conflict met de staat, gebruikte de mazen van de wet en richtte een soort eigen soevereine staat op. Met eigen paspoorten, postzegels, geld etc. Ik laat mijn paspoort stempelen en mag van zijne koninklijke hoogheid even op zijn troon zitten voor een foto! Leuke excentrieke man, die Prince Leonard!
Dan door naar Geraldton om te gaan sandboarden op de duinen en te lunchen. Ik doe deze keer de afwas, zittend op de grond nog wel, maar de Japanse dames vinden dat dat niet hoeft en willen het overnemen. Ik ga door en krijg een spontane massage (it's not good for your back). Gaaf! Die moet ik onthouden. Om 20.00 terug in Perth na een trip van in totaal ongeveer 2500 km, e-mailadressen uitgewisseld met iedereen, afscheid genomen (huggen met de Japanse dames) en mijn hotel met naastgelegen British pub opgezocht. Een laatste pint gedronken als afscheid van Perth.

Vrijdag 6 maart
Taxi naar het vliegveld gepakt, gezellig met de taxichauffeur over muziek gekletst. Geef fooi en hij vraagt: are you sure? Yes. Ok, thanks mate! Het vliegtuig naar Adelaide gepakt, toch nog 2,5 uur vliegen van west naar zuid-Australie. Het is hier een graadje op 10 minder warm dan in Perth.
Hotel opgezocht dat midden in de stad ligt. Het is druk, er zijn 2 festivals. Womadelaide, een soort festival Mundial met als bekendste zanger Neill Finn en Adelaide Fringe festival, een soort Boulevard met ook stand-up comedians. Ga de stad verkennen en proberen 1 dag of avond naar het Womadelaide festival te gaan.

Iedereen bedankt voor alle reacties tot nu toe. Heb heimwee en mis Nederland, haha.